Λοιπόν ας αρχίσουμε από Friday λοιπόν ανηφόρισα για λυκαβηττό να ακούσω Nick Cave. Δεν έδωσα 60 euros που ήθελε ο Nick έτσι και αλλιώς ok δεν είμαι και τόσο fan και πως να είμαι αν έχω ακούσει δυο τρία tracks στην ζωή μου και αυτά όταν τα άκουγα μου έβγαζαν μια θλίψη. Kαι έτσι λοιπόν εξ αρχής είχα απορρίψει τον Nick όχι γιατί είναι χαλια μουσικός η έχει χαλια tracks απλός ok δεν είμαι στο mood του και αυτός στο δικό μου τελικά . Πήγα λοιπόν στα Βραχάκια ( E included ) καθήμενος σαν την στρουθοκάμηλο εγώ σαν τη πελεκάνο Η E καταφέραμε και ακούσαμε αλλα και τον είδαμε λίγο τον Nick . Βασικά Ρωτούσα και ξαναρωτούσα Την E γιατί έχει τόση πέραση εδώ ο Cave και μου έλεγε σωστά πως αυτό το post dark ύφος που έχει και οι στίχοι του αρέσει πολύ στο ελληνικό κοινό .E λοιπόν ήτανε κάτι κοπέλες εκεί και τις ρώτησα γιατί σας αρέσει Ο nick και μόλις τους είπα ότι δεν έχω ακούσει tracks από αυτόν παραλίγο να με λιθοβολήσουν. ΡΕ παιδιά τους κάνω ok δεν τον έχω ακούσει αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου αρέσει .Καλά που ζεις μου κάνουν αυτές. καλά ένιωσα πολύ βλάκας. Αλλα ok δηλαδή επειδή δεν είμαι fan μιας κατάστασης θα πρέπει να με λιθοβολήσουν όλοι. Αυτό είναι ένα από τα κακά τις ελλάδος . Ok ρε παιδιά λίγο relax δεν μπορούμε όλοι να έχουμε τα ίδια γούστα περί μουσικής . Ακούμε , κρίνουμε , επιλέγουμε. Δεν προτρέχουμε να κατακρίνουμε ένα/μια επειδή έχει διαφορετικά ακούσματα από εμάς. Εγώ ποτε δεν κατέκρινα φίλους μου που ακούνε σκυλάδικα , ούτε αυτούς που ακούνε ξέρω γω Beyonce. ο καθένας για να ακούει θα έχει τους λόγους του. Ok είμαι fan περισσότερο της κιθαριστικής κατάστασης αλλα δεν φοβάμαι να ακούσω και αλλα πράγματα και κύριος δεν κατακρίνω τους άλλους που ακούνε διαφορετικά πράγματα από εμενα . Ας ακούσει ο καθένας ότι θέλει σιγά...
Τελοσπάντων το θέμα είναι πως όταν ο Nick έλεγε το Goodnight είχε πάει 11 η ώρα και πρέπει να ήτανε 1:20 λεπτά στην σκηνή . e όχι . 60 euros... ouf δεν ξέρω ...δεν ξέρω με τα encore τι παίχτηκε γιατί κατέβαινα τις spooky σκάλες από τα βράχια. . αλήθεια δεσποινίς ήτανε λες και κατέβαινα στο κέντρο της γης .. groovy καταστάσεις ....
Το σάββατο έκανα και μια φασίνα στο σπίτι γιατί ok . Σκούπισμα σφουγγάρισμα δεσποινίς ξεσκόνισμα μαγείρεμα . ήμουνα πτώμα ....Αλλα ok πήγα και είδα και σπίτια με την φίλη από uk μέσα στην βροχή . ₼σε δεσποινίς μέχρι φιλοθέη έφτασα ....sexy,υγρές καταστάσεις(μέχρι το κόκαλο ..μούσκεμα έγινα...)
Λοιπόν ok η καλύτερη μέρα σαφώς ήτανε η χθεσινή ........Πήγαμε και είδαμε το 9 souls (απίστευτος ο Τογιόντα. αλλα ok είχε τις κλασικές γιαπωνέζικες υπερβολές ) στον Δαναό και μετά κατηφορίσαμε προς το απόλλων για το απίστευτο documendary σχετικά με το reunion των Pixies . όπως λέει και ο Mcmanus ok δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός με τους Pixies γιατί πραγματικά με τρελαίνει η μουσική τους . Πιστεύω πως είναι η μουσική που θέλω να ακούω πάντοτε και παντού . Αλλα τελικά η πραγματικότητα είναι διαφορετική από αυτό που περίμενα .Το Group σύμφωνα με το doc είναι διαλυμένο και το μονο που τους ενώνει είναι μονο τα λεφτά. η μεγάλη αρπαχτή λοιπόν για να βγάλουν φράγκα. ouf. τελοσπάντων . πέρα από αυτό η μουσική τους είναι αποτελεσματική και ok όσα χρονια και να περάσουν θα παραμείνουν διαχρονικοί. σωστά έπραξαν κατά την γνώμη μου και δεν ηχογραφούν ένα καινούργιο album , ποτε δεν θα ακουστεί όπως τα προηγούμενα ...........

Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε αυτούς που m επικρίνουν για τις στιλιστικές μου επιλογές. Σαφώς και έχουμε άποψη περί μόδας δεσποινίς.. το χρώμα φορέθηκε πάντως όλο το καλοκαίρι και επειδή είμαστε καθαρά καλοκαιρινοί τύποι συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Καλησπέρα ξεκινάει λοιπόν και το Medi@terra 06 το οποιο φέτος σχετίζεται με την εννιά του σύγχρονου ηλεκτρονικού παιχνιδιού στην ζωή μας. Party ,games, διαλέξεις και όλα αυτά τα καλούδια τα οποια σχετίζονται με τα ηλεκτρονικά παίγνια.Εκθέσεις με νέο software , διαλέξεις όπου γίνετε μια εκτενής ανάλυση για τα σύγχρονα games αλλα και διαφορες εκδηλώσεις θα γίνουν στην Τεχνόπολη στο γκάζι από τις 4-8 Oκτμβρίου. Εngage δεσποινίς και check το site . ελπίζω να δω και μερικούς αγαπητούς μπλόγκερς εκεί .

Το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης και Τεχνολογίας Medi@terra διοργανώνεται απότο Κέντρο για τον Ψηφιακό Πολιτισμό ΦΟΥΡΝΟΣ, από τις 4 έως τις 8 Οκτωβρίου (Τετάρτη-Κυριακή) στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Το φεστιβάλ με γενικο τίτλο Gaming Realities επικεντρώνεται στα videogames (βίντεο-παιχνίδια) και στον κυρίαρχο ρόλο που παίζουν στο σύγχρονο ψηφιακό πολιτισμό. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τριήμερο διεθνές συνέδριο στο οποίο συμμετέχουν ακαδημαϊκοί, game designers, ερευνητές, σχεδιαστές και θεωρητικοί νέων μέσων, έκθεση που φιλοξενεί 30 έργα-παιχνίδια ανεξάρτητων δημιουργών από όλο τον κόσμο, προβολές και άλλες παράλληλες εκδηλώσεις.

Νύχτες πρεμιέρας και τρέχουμε δεσποινίς. Ακόμα δεν έχω πάρει tickets αλλα σήμερα το βραδυ θα αποφασίσουμε τελικά τι θα δούμε. για να δούμε τι θα δούμε. πάντως ok το Black D δεν θα το δω γιατί θα γίνετε πανικός και έτσι και αλλιώς ρε παιδιά όπως λέει ο McManus e βγαίνει στις αίθουσες 8 οκτωμβρίου. E τότε να πάμε .Λοιπόν μερικά από τα εργάκια που θέλω να δω είναι τα εξής :
-------------------------------------------------------------------
Glastonbury(Τζούλιεν Tέμπλ)
Το ιδιαίτερα αγαπητό στο κοινό τμήμα Μουσική & Φιλμ περιλαμβάνει και φέτος άκρως ενδιαφέρουσες προτάσεις για τους μουσικόφιλους. Ανάμεσα στις ταινίες που θα προβληθούν, το βρετανικό Glastonbury του Τζούλιεν Tέμπλ αποτελεί ένα εορταστικό χρονικό για τα 30 χρόνια παρουσίας του θρυλικού φεστιβάλ της Μ. Βρετανίας με εμφανίσεις από τον David Bowie και τον Νick Cave μέχρι τη Bjork, τους Chemical Brothers, τους Massive Attack, τους New Order, τους Primal Scream και τους Pulp, για να αναφέρουμε μερικά μόνο από τα ονόματα.
loudQUIETloud: A FILM ABOUT PIXIES
Τους Pixies, το σπουδαίο indie-rock συγκρότημα που έχει επηρεάσει όσο λίγα την μετέπειτα ανεξάρτητη μουσική σκηνή, παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ loudQUIETloud: A Film About the Pixies. Οι Στίβεν Κάντορ και Μάθιου Γκάλκιν ακολουθούν τα μέλη του συγκροτήματος σε πολυάριθμες εμφανίσεις τους αλλά και στις καθημερινές τους στιγμές, για μια σειρά συναυλιών που πραγματοποίησαν μετά την επανασύνδεσή τους.
Black Kiss - Σκοτεινό Φιλί (Macoto Tezca, Japan)
Η νεαρή Ασούκα μετακομίζει στο Τόκιο για να ξεκινήσει να δουλεύει ως μοντέλο. Το πρώτο της βράδυ στην πόλη, από το παράθυρό της, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της φρικιαστικής δολοφονίας ενός άνδρα. Σύντομα τα πτώματα, όπως και οι ύποπτοι αυξάνονται, καθώς ένας serial killer ξεκληρίζει τον περίγυρό της, μετατρέποντας τα θύματά του σε αποτρόπαιες δημιουργίες υψηλής τέχνης. Τι ρόλο παίζει η κυκλοθυμική συγκάτοικός της, Καζούμι, στην υπόθεση και που βρίσκεται πραγματικά η προκάτοχος της Ασούκα; Με μυριάδες αναφορές από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ και τον Μπράιαν Ντε Πάλμα μέχρι τον Μάριο Μπάβα και το ιταλικό giallo, ο Τέτσκα στήνει έναν περίτεχνο ιστό μυστηρίου, ένα ευπρόσδεκτο μείγμα ιαπωνικού τρόμου και δυτικών επιρροών από κλασικά αριστουργήματα και cult ταινίες- σταθμούς του παρελθόντος. Με φόντο ένα γοτθικό Τόκιο, διαβρωμένο θαρρείς από όξινη βροχή, λαβυρινθώδη πλοκή και εμπνευσμένα φονικά, το Σκοτεινό Φιλί είναι ίσως ότι πιο πρωτότυπο μας προσέφερε πρόσφατα το ιαπωνικό σινεμά τρόμου. Συμμετοχή στο φεστιβάλ φανταστικού του Μόντρεαλ.
ShortBus-Τζον Κάμερον Μίτσελ
Η νέα ταινία-σκάνδαλο, από τον δημιουργό του πολυαγαπημένου Hedwig and the Angry Inch, Τζον Κάμερον Μίτσελ (Βραβείο Κοινού στις «Νύχτες Πρεμιέρας» 2001), που προκάλεσε στις φετινές Κάννες όσο λίγες στην ιστορία του φεστιβάλ, έρχεται στις Νύχτες Πρεμιέρας για να ξεσηκώσει το σινεφίλ -και όχι μόνο- κοινό. Ερεθιστικό και ακραίο, αλλά και με διάσπαρτες τρυφερές και χιουμοριστικές πινελιές, το Shortbus ακροβατεί στα όρια της πορνογραφίας αποφεύγοντας αριστοτεχνικά τη χυδαιότητα.
Shortbus είναι το όνομα ενός νεοϋρκέζικου underground club-καταφύγιου για καλλιτέχνες -και μη- της μητρόπολης, που αποζητούν την ελευθερία της έκφρασης στην τρομοκρατημένη, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, Αμερική. Μια φωτογράφος που επιδίδεται στο σαδομαζοχισμό, μια ψυχολόγος που δεν έχει φτάσει ποτέ σε οργασμό και ένα gay ζευγάρι που δοκιμάζει να προσθέσει έναν τρίτο στο κρεβάτι του είναι μερικοί από τους θαμώνες του club που βρίσκουν στον απενοχοποιημένο έρωτα ένα μέσο διαφυγής και γιατρειάς.
Fabulous! The Story of Queer Cinema - Θεϊκά! Η Ιστορία του Queer Cinema (Lesli Klainberg, Lisa Ades, 2006)
Με τον όρο Queer Cinema έγινε γνωστό ένα κινηματογραφικό κίνημα που ξεπέρασε τα όρια του underground και αναδείχθηκε σε «είδος» ξαφνιάζοντας με την τόλμη αλλά και τις καινοτομίες του. Καταπιάστηκε με το, απαγορευμένο για τη mainstream παραγωγή, θέμα της ομοφυλοφιλίας, προβάλλοντας εμφατικά την gay, λεσβιακή και αμφισεξουαλική κουλτούρα, για να διεκδικήσει έναν απελευθερωμένο κινηματογράφο που να μη φοβάται τη διαφορετικότητα. Η αρχή του τοποθετείται τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 με ταινίες κυρίως πειραματικές και πάντα πολύ χαμηλού προϋπολογισμού. Αργότερα, στις δεκαετίες του ‘80 και του ’90, το Queer Cinema εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα σημαντικό κεφάλαιο του μοντέρνου σινεμά.
Ιδανική εισαγωγή στην εξερεύνηση μας, το εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, Fabulous! The Story of Queer Cinema, των Λίζα Έιντς και Λέσλι Κλέινμπεργκ, που έκανε αισθητή την παρουσία του στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Στη συνέχεια, πιάνουμε το νήμα από τη δεκαετία του ’60, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα, και διατρέχουμε τις τρεις επόμενες δεκαετίες με ταινίες αναγνωρισμένων πια δημιουργών αλλά και ταλέντων που αγνοήθηκαν. Ένα must see Αφιέρωμα που θα συζητηθεί.
Red Road-Άντρεα Άρνολντ
Δύο χρόνια πριν παρακολουθήσαμε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ τη μικρού μήκους ταινία της Άντρεα Άρνολντ, Wasp, που κέρδισε, λίγους μήνες αργότερα, το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Φέτος θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της σκηνοθέτιδος, Red Road, που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών και κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής. Απρόβλεπτη, υποβλητική και με μία από τις πιο έντονες και αξέχαστες ερωτικές σκηνές του πρόσφατου σινεμά, η ταινία της Άρνολντ αποτελεί ένα σεξουαλικά φορτισμένο και γεμάτο κίνδυνο ταξίδι. Κεντρική ηρωίδα του, μια γυναίκα που εργάζεται πίσω από τις κάμερες παρακολούθησης του Λονδίνου όταν, μια μέρα, βλέπει στο μόνιτόρ της έναν άνδρα που της ξυπνά τον πιο φοβερό εφιάλτη του παρελθόντος της...
NEIL YOUNG: HEART OF GOLD
Μετά από µια παρ’ ολίγον µοιραία περιπέτεια υγείας,λίγο αφού έχασε τον πατέρα του και µε ένα ολοκαινούριο άλµπουµ ανά χείρας, ο Νιλ Γιανγκ ταξίδεψε µέχρι το Νάσβιλ για δυο αλησµόνητες εµφανίσεις. Ο Τζόναθαν Ντέµι ήταν εκεί για να απαθανατίσει το συµβάν.
REQUIEM
Μια νεαρή γυναίκα πέφτει θύµα των θρησκευτικών τηςπροκαταλήψεων, ερµηνεύοντας τις επιληπτικές της κρί-σεις µε δεισιδαιµονικούς όρους µιας άλλης εποχής.Βασισµένη στην αληθινή ιστορία που ενέπνευσε τον Εξορκι-σµό της Εµιλι Ρόουζ. Βραβείο FIPRESCI και Αργυρή Αρκτος Βερολίνου για την ερµηνεία της Σάντρα Χούλερ.
Air Guitar Nation kai meta party sto bios me tous closer :)
∆ύο Αµερικανοί συναγωνίζονται για το ποιος θα εκ-προσωπήσει τη χώρα του για πρώτη φορά στο διεθνέςπρωτάθληµα Air Guitar που γίνεται στο Ούλου τηςΦινλανδίας µε ξεκαρδιστικά αποτελέσµατα. Κατά φα-ντασίαν κιθαρίστες δίνουν ρεσιτάλ ερµηνείας...στο πιοfun ντοκιµαντέρ της χρονιάς!Παρουσία της σκηνοθέτιδαςΑκολουθεί πάρτι του τµήµατος Μουσική &
9 souls-Τοσιάκι Τογιόντα
Εννέα επικίνδυνοι δραπέτες αναζητούν ο καθένας την προσωπική του ουτοπία ανάµεσα στη ζωή και το θάνα- το και ο Τοσιάκι Τογιόντα παραδίδει ένα αταξινόµητο, αιµατηρό αριστούργηµα που παραπαίει µεταξύ ωµού ρεαλισµού και οργιαστικής φαντασίας, µε σουρεαλιστι- κές εκρήξεις που θα ζήλευε ακόµη και ο Ντέιβιντ Λιντς.
Αφιέρωµα στον Τοσιάκι Τογιόντα Παρουσία του σκηνοθέτη
STORM -
Ο Ντόνι νοµίζει ότι έχει τη ζωή του υπό έλεγχο, όµωςµια αινιγµατική κοκκινοµάλλα και ένα µυστηριώδες κου- τί αρκούν για να διαλύσουν τις αυταπάτες του.Ενα σκο- τεινό θρίλερ µε µνήµες από το Matrix,βραβευµένο στα φεστιβάλ φανταστικού Aµστερνταµ και Βρυξελλών.
LONESOME COWBOYS-andy warhol
Mια παρέα καουµπόηδων ερωτοτροπούν, µιλούν για µέικαπ και διδάσκουν τον ιδανικό τρόπο να φορά κανείς εξά-σφαιρα ώστε να φαίνεται πιο εντυπωσιακός ο πισινός του.
Η Αγρια ∆ύση δια χειρός Αντι Γουόρχολ!Παρουσίαση Kωνσταντίνος Γιάνναρης.
-------------------------------------------------------------------
Ps Οποιος είναι γνωστης να μας προτείνει κάνα εργάκι please .

Λοιπόν και βεβαια μπορεί κάποιος να ακούσει και να εκτιμήσει την δουλειά και την μουσική του κυριου Παπακωνσταντίνου και χωρίς να έχει ακούσει ούτε ένα track από την δουλειά του.δεν χρειάζεται .και είναι πολύ απλά τα πράγματα.όταν ο κύριος αυτός έχει ένα τόσο μεγάλο φάσμα ακουσμάτων και ρεπερτορίου που ξεκινάει από ακούσματα dub-ska και καταλήγει μέχρι και ρεμπέτικο-παραδοσιακό ήχο ε πως είναι δυνατόν να μην εκτιμήσει κάποιος αυτού του είδους την μουσική έκφραση. ο τύπος φλερτάρει με παραδοσιακούς ηχους (αν και δεν είμαι τόσο fan- το μηλιά από την κάρπαθο by the way τι το ήθελε η Φριντζήλα ? huh ? ) αλλα δεν φοβάται να πειραματιστεί με αυτούς. είναι πάντρεμα ήχων από διαφορετικές εποχές-δεκαετίες .
Δεν φοβάται να παίξει με dub ηχους και να ενώσει ηλεκτρική κιθάρα και ηχους καθαρά ηλεκτρονικούς ( είχανε κονσόλα ... ) με το λαούτο και το μπουζούκι.εξού λοιπόν και η επιτυχία που έχει στο κοινό και είναι λογικό. Είδα χτες λοιπόν δεσποινίς κυριες με τα παιδιά τους , γιαγιάδες με τα εγγόνια τους αλλα και ανωτερους φοιτητές με 15 χρονά που φύγανε νωρίς για να πάνε σχόλιο. ο κύριος αυτός κατάφερε να ενώσει όλους αυτούς με την μουσική του. high moment τις βραδιάς όταν η E μου δείχνει τρεις γιαγιάδες να ανηφορίζουν το θέατρο προς τον δρόμο και κρατιόντουσαν χέρι χέρι κατά τις 23:30 όλα αυτά.
Άρα να ένας αξιόλογος μουσικός στην ελλάδα που δεν είναι "κολλημένος" με έναv απλό συμβατικό ήχο αλλα του αρέσει να πειραματίζεται . να δώσουμε και τα εύσημα σε όλους τους μουσικούς του και κύριος σε αυτόν που έπαιζε τρομπέτα ( το αγαπημένο μου όργανο θα γίνει δεσποινίς ) και στην δεσποινίς Μάρθα Φριντζήλα που την χαρακτήρισα ως την δεσποινίς που έχει φωνή φτερνίσματος αγγέλου :).
Εγώ προσωπικά έχω μονο ακούσει το πειραματικό album τις Αγρυπνίας . μου το έφερε αγαπητός φίλος και έχει γίνει από τα αγαπημένα μου .

Βασικά δεν ήμουνα μονος αλλα με τρεις υπέροχες παρουσίες. Μια εκ τον οποιον ήτανε πραγματική μπαλαρίνα.Αλήθεια, Αλήθεια δεσποινίς. Και βασικά είναι και μπαλαρίνα στην Λυρική. Φυσικά ο τίτλος του post εδώ είναι αφιερωμένος σε αυτήν . είπε την απίστευτη ατάκα τύπου "τι λυρική και μαλακίες ...stomp παιδί μου ... " . μου θύμισε τον εαυτό μου με ένα φίλο μου να αναρωτιόμαστε με το ίδιο ύφος για έναν τύπο που έκανε μεταφράσεις κάθοδον για Αθηνα μετά από τριήμερο στο Πήλιο. .."τι Ντεριντά και μαλακίες".
τελοσπάντων. Να πω για την μπαλαρίνα πως φυσικά ήτανε μονο 16 και ok η σχέση μας ήτανε καθαρά πλατωνική ...αλλιώς ok θα έπρεπε να ελενξω τις διαστροφικές μου ορμόνες ..σε κελί του κορυδαλλού φυσικά..
τώρα για την παράσταση τα παιδιά μπράβο τους ήτανε υπέροχα απλώς σε κάποιες φάσεις θα ήθελα να είμαι όρθιος και να χορεύω . πάντοτε τα κρουστα με ενθουσίαζαν και ο ρυθμός το ίδιο .παρόλα αυτά κάθισα στην θέση μου και άρπαξα κρυολόγημα γιατί πήγα με ένα απλό mako.ara ok κάτι αποκομίσαμε από αυτήν την συναυλία εστω και αν αυτο ήτανε ένα απλό κρυολογήμα.αλλά ok δεν το κατάλαβα ως συνήθως. οποτε έχω πυρετό δεν το καταλαβαίνω ... πάντως περαστικά σε όσους πάσχουν από γρίπη...

Το πάντα επίκαιρο blog μου δεσποινίς δεν θα μπορούσε να μην σχολιάσει την νίκη της Εθνικής μας ομάδασ.Αν και Σπασίκλας (το είδαμε σε streaming xixixix ) έχουμε επαφή με την αναλογική πραγματικότητα(οποτε μας συμφέρει φυσικά ).